Presentatie ‘Ik zet mijn masker af' door Gertie Mooren, rouwtherapeut, i.s.m. jongeren van Stichting Mijn Masker Af.
 
You hate when people see you cry
Because you want to be so strong
At the same time you hate
How nobody notices how torn apart
And broken you are
 

Bovenstaand gedicht typeert hoe tegenstrijdig jongeren omgaan met rouw. Jongeren die moeten dealen met een groot verlies willen niet anders zijn dan hun leeftijdsgenoten, maar zij voelen zich wél anders. Helaas zie je dat niet altijd aan de buitenkant. Ze zijn namelijk een kei in het dragen van een masker. De presentatie ‘Mijn masker af’ gaat over alle thema’s die bij jongeren spelen, zoals: masker op, angst om meer te verliezen, thuis, school, vrienden, omgeving, etc. Jongeren vertellen hierbij zelf hoe het voor hen was.
 
Enkele uitspraken:

Jasper (18): Thuis praatten we nooit over mam of over ons verdriet. Dat uitte zich bij mij in boosheid en werd ik gestraft voor mijn gedrag…
 
Michelle (17): Het ging niet goed op school. Helaas begreep mijn leerkracht niet dat dit kwam door wat er was gebeurd. Ik zakte af naar zorgniveau…
 
Naomy (15): Mijn vader overleed door zelfdoding. Ik durfde er zelf niet over te beginnen, en anderen durfden niets aan mij te vragen…
 
Robert (25): Ik voelde mij zo niet begrepen dat ik een gameverslaving ontwikkelde. Dit was ook niet de uitkomst en wilde niet meer leven. Door er toch met andere jongeren over te praten, kreeg ik erkenning, en merkte ik dat ik niet de enige was. Deze ervaring wil ik andere jongeren ook graag geven...
 
De presentatie gaat ook over hoe mensen in de omgeving van jongeren helpend waren, of juist niet. School en vrienden zorgen voor afleiding, maar toch zijn jongeren (bijna) allemaal op zoek naar aandacht en begrip. Ook na langere tijd.
Wij geven inzicht op een laagdrempelige manier. En laten je ervaren dat een klein gebaar vaak al een groot verschil maakt.
Je hoeft namelijk geen dokter te zijn om een pleister te kunnen plakken.